Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Trends: Είναι το top management γυναικεία υπόθεση;

Η 35χρονη γερμανίδα Υπουργός Οικογενειακών Θεμάτων, Kristina Schroeder, άνοιξε τους «ασκούς του αιόλου» με πρόσφατη πρότασή της για θεσμοθετημένη ποσόστωση συμμετοχής γυναικών στις ανώτατες διοικητικές θέσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Το θέμα σίγουρα δεν είναι καινούργιο και οι πλευρές από τις οποίες μπορεί να το δει κανείς πάρα πολλές, ωστόσο με κάποιο τρόπο επανέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην επικαιρότητα. Υπάρχουν σήμερα διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά στις υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα και αν ναι, θα έπρεπε κάτι να γίνει γι’ αυτό; Και τι; Η νεαρή Kristina είναι ένα πρόσωπο που έχει απασχολήσει τα φώτα της δημοσιότητας επανειλημμένα, κυρίως όταν πρόσφατα έγινε η πρώτη εν ενεργεία εγκυμονούσα Υπουργός της Γερμανίας.

Έχοντας κατά καιρούς σε δηλώσεις της απορρίψει φεμινιστικά στερεότυπα, έρχεται πάλι να ταράξει τα νερά, προτείνοντας τη θέσπιση νόμου βάσει του οποίου οι επιχειρήσεις στη Γερμανία θα υποχρεούνται να τηρούν ποσόστωση ανδρών-γυναικών στις ανώτατες βαθμίδες του Μάνατζμεντ. Η πρότασή της συνέπεσε με σχετική δήλωση του Chief Executive της μεγαλύτερης Τράπεζας της Γερμανίας, της Deutsche Bank.

Ο Josef Ackermann είπε ότι μία γυναίκα στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας σίγουρα θα έκανε το Δ.Σ. πιο... χρωματιστό και όμορφο! Η αντιπαράθεση στο δημόσιο διάλογο γύρω από το θέμα ήταν αναμενόμενη, πόσο μάλλον όταν στο Δ.Σ. της Deutsche Bank δεν συμμετέχει σήμερα καμμία γυναίκα.

Γυναικεία διοίκηση...δια νόμου!
Σε διεθνές επίπεδο και άλλες χώρες προβληματίζονται γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Ο διάλογος είναι ανοιχτός στη Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία προετοιμάζει έναν αντίστοιχο νόμο και η Ισπανία έχει ήδη θεσμοθετήσει την πρακτική αυτή από το 2007. Πρωτοπόρος βέβαια ήταν η Νορβηγία, η οποία το 2005 πέρασε νομοθετική ρύθμιση με βάση την οποία τουλάχιστον το 40% των μελών του Δ.Σ. των εταιρειών, πρέπει να είναι γυναίκες. Η αιτιολόγηση για τα πολιτικά συστήματα των χωρών πίσω από την τακτική αυτή, είναι ότι οι εταιρείες θα πρέπει να είναι περισσότερο αντιπροσωπευτικές του πληθυσμού.

 Women In The Boardroom
 Χώρα  Ποσοστό γυναικών  Σχετική νομοθεσία
 Νορβηγία (δείγμα 23 εταιρειών)  34,3%  Ναι. Ισχύει από το 2005 και ορίζει ότι τα Δ.Σ. των εταιρειών αποτελούνται από ποσοστό τουλάχιστον 40% γυναικών ή ανδρών.
 Καναδάς (δείγμα 136 εταιρειών)  12,5%  Όχι
 ΗΠΑ (δείγμα 1.754 εταιρειών)  12,2%  Όχι
 Νέα Ζηλανδία (δείγμα 12 εταιρειών)  12,1%  Όχι
 Γαλλία (δείγμα 103 εταιρειών)  9,5%  Εκκρεμεί. Με νόμο τον Ιανουάριο του 2011 που δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί, ορίζεται το ποσοστό 40% γυναικών ή ανδρών στα Δ.Σ. εταιρειών.
 Μ. Βρετανία (δείγμα 405 εταιρειών)  8,5%  Όχι
 Αυστραλία (δείγμα 200 εταιρειών)  8,3%  Όχι
 Γερμανία (δείγμα 600 εταιρειών)  8,2%  Όχι
 Ισπανία (δείγμα 46 εταιρειών)  8%  Ναι. Ισχύει νόμος από το 2007 που ορίζει τη συμμετοχή γυναικών-ανδρών στα Δ.Σ. συμβούλια των εταιρειών σε ποσοστό 40-60%. Οι εταιρείες έχουν προθεσμία ως το 2015 να προσαρμοστούν.
 Βέλγιο (δείγμα 26 εταιρειών)  6,8%  Εκκρεμεί. Σχέδιο νόμου του 2009 προβλέπει ότι τουλάχιστον το 1/3 του Δ.Σ. των εταιρειών, θα πρέπει να αποτελείται από άνδρες ή γυναίκες.
 Ολλανδία (δείγμα 99 εταιρειών)  4,02%  Εκκρεμεί. Σχέδιο νόμου του 2009 προβλέπει ότι τουλάχιστον το 30% του Δ.Σ. των εταιρειών, θα πρέπει να αποτελείται από άνδρες ή γυναίκες.
 Ιταλία (δείγμα 56 εταιρειών)  3,4%  Εκκρεμεί. Σχέδιο νόμου του 2010 προβλέπει ότι τουλάχιστον το 30% του Δ.Σ. των εταιρειών, θα πρέπει να αποτελείται από άνδρες ή γυναίκες.
 Έρευνα της Deloitte συγκρίνει το ποσοστό των γυναικών που υπηρετούν σε Δ.Σ. εταιρειών σε 12 χώρες, οι μισές από τις οποίες διαθέτουν ήδη ή προωθούν τη θέσπιση ανάλογων νόμων.
 Πηγή: Deloitte Global Center for Corporate Governance: «Women in the boardroom, a global perspective», Ιανουάριος 2011.

Σύμφωνα με έρευνες σε ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, οι γυναίκες αντιστοιχούν, κατά μέσο όρο, στο 10-12% των εταιρικών ηγετών. Στις Η.Π.Α., σύμφωνα με έρευνα της Deloitte Global Center for Corporate Governance, οι γυναίκες αντιστοιχούν στο 15,2% των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των 500 εταιρειών στη λίστα Fortune.

Η συζήτηση για τους τρόπους με τους οποίους τα ποσοστά αυτά μπορούν να μεγαλώσουν, καταλήγουν συνήθως στο εάν οι κυβερνήσεις θα πρέπει να θέτουν σχετικούς όρους και απαιτήσεις, ή εάν οι εταιρείες θα είναι καλύτερα να αφήνουν την ίδια την αγορά να ρυθμίσει το θέμα. Ο αντίλογος υποστηρίζει ότι οι κρατικές παρεμβάσεις στη λειτουργία της αγοράς δεν βγαίνουν ποτέ σε καλό και ότι η αγορά ξέρει και μπορεί να αυτορυθμίζεται... Από την άλλη, αν το «γυάλινο ταβάνι» υπάρχει πράγματι για τις γυναίκες, είναι δύσκολο να σπάσει από μόνο του.

Οι υπέρμαχοι, υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή των γυναικών στην ανώτατη διοίκηση θα στρέψει περισσότερο την προσοχή σε θέματα όπως η ισορροπία εργασίας-οικογένειας, κάτι που ίσως οι επιχειρήσεις από μόνες τους ποτέ δεν θα έθεταν σε πρώτη προτεραιότητα.
Show me the money...
Η εικόνα του Corporate Chief Executive με την παχυλή αποζημίωση, είναι συνήθως αυτή ενός άνδρα με ριγέ κοστούμι. Μήπως ήρθε η ώρα στη θέση της να βάλουμε μια γυναίκα με σινιέ ταγεράκι;

Σε άρθρο του, το www.bloomberg.com, αναφέρει ότι αρκετές γυναίκες Chief Executives έχουν μπει πια στην κατηγορία των «αστρονομικών» αμοιβών. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουν όχι μόνον ισοφαρίσει τις αποζημιώσεις των ανδρών συναδέλφων τους, αλλά τις έχουν ξεπεράσει.

Το πακέτο της Carol Bartz της Yahoo! ανέρχεται σε 47.2 εκατ. δολάρια και της Irene Rosenfeld της Kraft Foods Inc. σε 26.3 εκατ. δολάρια. Οι αποζημιώσεις για τις γυναίκες CEO’s σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις των Η.Π.Α., αυξάνονται. Σύμφωνα με το 500 Index της Standard & Poor’s, ο μέσος όρος των απολαβών 16 γυναικών επικεφαλής εταιρειών τα τελευταία οικονομικά έτη ήταν 14,2 εκατ. δολάρια, 43% περισσότερο από τον αντίστοιχο ανδρικό μέσο όρο. Γυναίκες που ήταν ήδη CEO’s το 2008, έλαβαν αύξηση 19% το 2009, σε αντίθεση με περικοπή ύψους 5% στους άνδρες.

«Όταν βλέπεις τέτοια νούμερα, μπορείς με βεβαιότητα να συμπεράνεις ότι το "γυάλινο ταβάνι" στις εταιρείες των Η.Π.Α. έχει σπάσει», λέει ο Frank Glassner, CEO της Veritas Executive Compensation Consultants LLC. «Δεν θυμάμαι κάποιο προηγούμενο γυναικών που να έπαιρναν περισσότερα χρήματα από τους άνδρες».Η δαρβινική εξελικτική θεωρία παίζει εδώ κάποιο ρόλο, επισημαίνει η Sheila Wellington, Καθηγήτρια Μάνατζμεντ στο New York University, η οποία μελετά γυναίκες εταιρικούς ηγέτες.

«Οι γυναίκες που λαμβάνουν αυτές τις αποζημιώσεις, είναι οι πιο δυνατές», λέει και επισημαίνει ότι στην πρώτη δουλειά της, η ίδια είχε λάβει το μισό μισθό σε σχέση με άνδρες συναδέλφους της, το 1968. «Οι γυναίκες από τότε μέχρι σήμερα, ήταν αναγκασμένες να διεκδικούν και να διαπραγματεύονται σε κάθε σκαλί της καριέρας τους».
Ίσως η θεωρία της επικράτησης του ισχυρότερου για να εξηγηθεί η επιτυχία των γυναικών αυτών να είναι λίγο παρωχημένη και να μην λαμβάνει υπόψη της παραμέτρους όπως η οικογενειακή υποστήριξη, η τύχη, ή... το καλό timing.

Όπως και να έχει, το γεγονός ότι ελάχιστες γυναίκες στην κορυφή των διοικητικών θέσεων έχουν καταφέρει να ισοφαρίσουν ή και να ξεπεράσουν τους άνδρες, δεν αναιρεί το γεγονός ότι για την πλειοψηφία των γυναικών στα μεσαία επαγγελματικά στρώματα, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Εξακολουθούν να κερδίζουν λιγότερα από τους άνδρες για τον ίδιο όγκο δουλειάς.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του National Committee on Pay Equity, (www.pay-equity.org), η μέση αποζημίωση γυναικών full time εργαζομένων ήταν 35,745 δολάρια το 2008, σε αντίθεση με 46,367 των ανδρών. Οι διαφορές είναι ακόμη μεγαλύτερες για γυναίκες άλλων φυλών, όπως οι Αφροαμερικανίδες (31,489 δολάρια) και Λατινοαμερικάνες (26,846 δολάρια). Σύμφωνα με τον οργανισμό Pay Equity, το χάσμα αμοιβών ανδρών και γυναικών στις Η.Π.Α., δεν έχει αλλάξει και πολύ τον τελευταίο αιώνα.

Ίσως όμως, κάποια πράγματα σε επίπεδο αντιλήψεων να έχουν σίγουρα αλλάξει, λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια απόσταση που έχει διανυθεί από την παρακάτω δήλωση του Αμερικανού Προέδρου Nίξον, μέχρι τη σημερινή πρόταση της γερμανίδας Υπουργού: «Δεν νομίζω ότι οι γυναίκες θα πρέπει να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε κυβερνητική θέση... Κυρίως επειδή είναι παρορμητικές και συναισθηματικές. Οι άνδρες επίσης μπορεί να είναι συναισθηματικοί και παρορμητικοί, αλλά για τις γυναίκες, κάτι τέτοιο είναι περισσότερο πιθανό...».




Πηγή: Marketing Week (T. 1329)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου